Όταν με το χρυσό βέλος του ο φτερωτός θεός χτυπούσε δυο άτομα, αυτόματα μια ακατανίκητη έλξη τους ένωνε.
Για τους αρχαίους Έλληνες όταν υπήρχε πόθος, αγάπη και σεξουαλική πράξη ο θεός είχε βάλει το χεράκι του.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την διαιώνιση των ειδών.
Ο Σοφοκλής στην "Αντιγόνη" περιγράφεται τον Έρωτα σαν ανίκητο στη μάχη.
Η φαρέτρα του βέβαια δεν είχε μόνο χρυσά βέλη, είχε και μολυβένια βέλη.
Όποιον χτυπούσε το μολυβένιο βέλος τον έκαναν παγερά αδιάφορο χωρίς ίχνος έλξης.
Μια εκδοχή της Ελληνικής Μυθολογίας θέλει ο Αντέρως - Αντέρωτας να είναι αδελφός του Έρωτα, γιος της Αφροδίτης και του Άρη.
Ο ολέθριος φτερωτός Αντέρωτας βρισκόταν σε διαμάχη με τον αδελφό του και φρόντιζε να μην ευτυχίσει το ερωτικό κάλεσμα.
Καραβάτζιο (1601-03)
Κρατικά Μουσεία στο Βερολίνο
Μπουγκερώ (1880)
Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες
Μπουγκερώ (1890)
Ιδιωτική συλλογή
Ιδιωτική συλλογή
Claudius Marioton (1844-1919)
Νέα Γλυπτοθήκη Κάρλσμπεργκ στην Κοπεγχάγη
Η Θεά Αφροδίτη ήταν η Θεά του σωματικού κάλους και του Έρωτα.
Θεοί και θνητοί έμεναν έκθαμβοι μπροστά στην ομορφιά της.
Στο γάμο τους ο Δίας χάρισε στην Αφροδίτη μια μαγική ζώνη που της έδινε μοναδική γοητεία και ακατανίκητη έλξη.
Ενώ εργατικός Ήφαιστος ασχολείτο με τα καμίνια του, η Αφροδίτη δεν άντεχε να του μείνει πιστή.
Πάρης Μπορντόνε (1549-50)
Κρατικά Μουσεία Βερολίνου
Γιοάχιμ Γιούτεβελ (1601)
Μουσείο Τέχνης Μαουριτσχάους στη Χάγη
Βελάσκεθ (1630)
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Johann Heiss (1679)
Μπέρτελ Θόρβαλντσεν (1810)
Νέα Πινακοθήκη Μονάχου
Έρωτας, λεπτομέρεια
Όχι δεν ήταν μόνο ένα το συζυγικό παραστράτημα της Θεάς.
Ο Άδωνης μεγάλωνε κι έγινε άντρας, η Περσεφόνη ξετρελαμένη από την ομορφιά του αρνήθηκε να τον επιστρέψει στην Αφροδίτη.
Ξέσπασε καβγάς και την λύση την έδωσε ο Δίας.
4 μήνες του χρόνου ο Άδωνης θα συντρόφευε την Αφροδίτη, 4 μήνες θα ήταν μαζί με την Περσεφόνη και 4 μήνες θα ήταν ελεύθερος να κάνει ότι ήθελε.
Στην πράξη ο Άδωνης 8 μήνες ζούσε με την Αφροδίτη και 4 κατέβαινε στον κάτω κόσμο για να συντροφεύει την Περσεφόνη.
Όλα αυτά δεν άρεσαν καθόλου στον Άρη ο οποίος και έστειλε ένα αγριογούρουνο που σκότωσε τον Άδωνη την ώρα που αμέριμνος κυνηγούσε.
Τα δάκρυα της Αφροδίτης ήταν αστείρευτα και όπου έπεφταν φύτρωναν ανεμώνες.
Τιτσιάνο (1554)
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Βερονέζε (1580-82)
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Αφροδίτη και Άδωνης
Βαρθολομαίος Σπράνγκερ (1597)
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη
Ζουζέπε ντε Ριμπέρα (1637)
Εθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης-Ανάκτορο Κορσίνι στη Ρώμη
Κορνέλις Χόλσταϊν (1655)
Μουσείο Φρανς Χαλς στην πόλη Χάρλεμ Ολλανδίας
Βασιλικό Ανάκτορο στην Καζέρτα
Πάρκο στο Βασιλικό Ανάκτορο στην Καζέρτα (18ος αιώνας)
Πάρκο στο Βασιλικό Ανάκτορο στην Καζέρτα (18ος αιώνας)
John Cheere (1709-1787)
Πάρκο Wrest στο Ηνωμένο Βασίλειο
Οι δυο θεοί έδωσαν τον γιο τους να τον αναθρέψουν οι Ναϊάδες Νύμφες στη Φρυγία, οι οποίες και τον βάπτισαν με το όνομα των γονιών του.
Όταν έγινε έφηβος ο όμορφος νέος έφυγε από τις Νύμφες και βρέθηκε κοντά στην Αλικαρνασσό στην πηγή Σαλμακίδα
και σε μια πανέμορφη λίμνη των νερών της πηγής, τόπος όπου ζούσε μια Νύμφη με το ίδιο όνομα.
Όταν είδε τον Ερμαφρόδιτο η Σαλμακίδα τον ερωτεύτηκε παράφορα και έσπευσε να τον πλησιάσει, ο νέος όμως δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρων.
Η Νύμφη δεν το έβαλε κάτω και κρύφτηκε πίσω από έναν θάμνο, παρακολουθώντας τον σίγουρη ότι θα βουτούσε στα νερά.
Ο Ερμαφρόδιτος νομίζοντας ότι είναι μόνος του γυμνώθηκε και βούτηξε στα νερά.
Η Σαλμακίδα εμφανίστηκε αίφνης, έβγαλε τα ρούχα της και έπεσε στο νερό,
τον πλησίασε και προσπάθησε να τον αγκαλιάσει και να τον κάνει δικό της.
Ο Ερμαφρόδιτος αντιστάθηκε στο ερωτικό πάθος της Νύμφης και οι δυο τους βρέθηκαν να παλεύουν.
Απελπισμένη η Νύμφη για να μην χάσει τον αγαπημένο της ικέτευσε τους Θεούς να ενωθούν για πάντα.
Οι θεοί, την ίδια στιγμή έσμιξαν τα δυο σώματα σε ένα.
Από το νερό βγήκε ένας άνθρωπος που δεν ήταν ούτε άνδρας ούτε γυναίκα αλλά έχοντας χαρακτηριστικά και από τα δυο φύλα.
Ο Ερμαφρόδιτος μη αναγνωρίζοντας αυτό που έγινε ζήτησε από τη μητέρα του,
να συμβαίνει το ίδιο σε όσους βουτούν στην πανέμορφη λίμνη.
Ο Ερμαφρόδιτος κοιμάται ή Ερμαφρόδιτος του Μποργκέζε
Ρωμαϊκό αντίγραφο του 2ου αιώνα, από Ελληνικό πρωτότυπο του 2ου αιώνα π. Χ.
Το στρώμα σκαλισμένο από τον Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι το 1619 κατά παραγγελία του καρδινάλιου Μποργκέζε
Μουσείο Λούβρου
Μαρμάρινο αντίγραφο Ελληνιστικής εποχής (70-100μ.Χ.)
Πινακοθήκη Lady Lever στο χωριό Port Sunlight κοντά στο Λίβερπουλ
Αν και η ομορφιά του Απόλλωνα ήταν κατά γενική ομολογία απαράμιλλη, η ερωτική του ζωή ήταν γεμάτη αποτυχίες.
Κάποτε ο Απόλλωνας χλεύασε τον Θεό Έρωτα ο οποίος και εξοργίστηκε.
Για να τον τιμωρήσει φρόντισε να βρεθεί κοντά στην πανέμορφη νύμφη Δάφνη, κόρη της Γαίας.
Η Δάφνη σαν νύμφη της Αρτέμιδος ήταν πιστή στην αγνότητα.
Με ένα χρυσό του βέλος έκανε τον Απόλλωνα να ξετρελαθεί με την ομορφιά της Δάφνης.
Και καλού κακού με ένα μολυβένιο βέλος, που διώχνει μακριά τον έρωτα, πέτυχε τη Δάφνη.
Μάταια ο Απόλλωνας προσπαθούσε και ξαναπροσπαθούσε να την αγγίξει τρέχοντας πίσω της.
Κάποια στιγμή που η Δάφνη είχε κουραστεί από το πολύ τρέξιμο ζήτησε την βοήθεια της μητέρας της.
Η Γαία άνοιξε την αγκαλιά της και την πήρε και στην θέση της έβαλε ένα δαφνόδεντρο.
Αποκαμωμένους ο Απόλλωνας κατάλαβε ότι ο μεγάλος ερωτάς του δεν έχει καμία τύχη.
Έκοψε ένα κλαδί, το έκανε ένα δάφνινο στεφάνι και το φόρεσε στο κεφάλι του.
Ο Απόλλων κυνηγά την Δάφνη
Μετά Ρούμπενς (1636-38)
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Ο Απόλλων τρέχει να πλησιάσει την Δάφνη
Γκιγιόμ Κουστού ο πρεσβύτερος (1714)
Κήπος στο Μουσείο Λούβρου
Ο Απόλλων τρέχει να πλησιάσει την Δάφνη
Γκιγιόμ Κουστού ο πρεσβύτερος (1714)
Κήπος στο Μουσείο Λούβρου
Τιέπολο (1744-45)
Μουσείο Λούβρου
Τιέπολο (1755-60)
Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσιγκτον
Η Κασσάνδρα δεν τον ήθελε και αυτός για να την καταφέρει της έταξε ότι θα της χάριζε την μαντική ικανότητα.
Μετά την πρώτη τους συνεύρεση η Κασσάνδρα απογοητεύτηκε και τον έδιωξε κακήν κακώς.
Ο Θεός τήρησε την υπόσχεσή του, της έδωσε την μαντική ικανότητα.
Αλλά εκνευρισμένος για την απόρριψη, έκανε και τα λεγόμενα της να μην τα πιστεύει κανένας.
Αϊμέ Μιλέ (1877)
Κήπος Κεραμικού στο Παρίσι
Αϊμέ Μιλέ (1877)
Κήπος Κεραμικού στο Παρίσι
Πίτερ Μαντλ (1996)
Χόλβικεν Σουηδίας
Ο άνεμος Ζέφυρος ζήλευε τον Απόλλωνα μιας και διεκδικούσε τον Υάκινθο για τον εαυτό του.
Μια ημέρα εκεί που ο Υάκινθος ασκούνταν στην δισκοβολία, ο άνεμος έσπρωξε τον δίσκο και σκότωσε τον Υάκινθο.
Ο θλιμμένος θεός από τον άδικο χαμό μεταμόρφωσε το πτώμα του σε ένα όμορφο λουλούδι.
Τιέπολο (1752-53)
Μουσείο Τίσεν Μπορνεμίτσα στη Μαδρίτη
Nicolas-Rene Jollain (1769)
Ανάκτορο Βερσαλλιών
Stefano Ricci (1810)
Πινακοθήκη Σύγχρονής Τέχνης στη Φλωρεντία
όταν βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα, ποιον θα διάλεγε για σύντροφο της ζωής της,
αντί για τον πανέμορφο Θεό διάλεξε έναν κοινό θνητό, τον Ίδα.
Στην σθεναρή διεκδίκηση αυτή της όμορφης βασιλοπούλας μεταξύ ενός Θεού και ενός θνητού την λύση έδωσε ο Δίας,
ο οποίος σοφά ρώτησε την ίδια ποιόν από τους δυο θέλει.
Ανάγλυφο του John Flaxman (1790-94)
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Κυρίες της Αυλής του 18ου αιώνα παίρνουν το μπάνιο τους
Σάμιουελ Μορς (1815)
Πινακοθήκη Πανεπιστημίου Γέιλ στην πόλη Νιου Χέιβεν των Η.Π.Α.
H Περσεφόνη ήταν κόρη του Δία και της θεάς Δήμητρας.
Μια ημέρα με τις φιλενάδες της βγήκαν να απολαύσουν ξένοιαστες την πανέμορφη πεδιάδα στο Νύσιον Πεδίον.
Η Περσεφόνη ανέμελη, μαζεύοντας λουλούδια, απομακρύνθηκε από την συντροφιά της αναζητώντας το ποιο όμορφο λουλούδι.
Όταν έσκυψε να κόψει ένα νάρκισσο, άνοιξε η γη και πρόβαλε ένα άρμα που οδηγούσε ο Πλούτωνας.
Την άρπαξε και την οδήγησε στον κάτω κόσμο που ήταν το βασίλειό του.
Οι κραυγές για βοήθεια της Περσεφόνης δεν ακούστηκαν από κανέναν εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο που είδαν την αρπαγή.
Μάταια η λυπημένη Δήμητρα περιπλανιόταν αναζητώντας την κόρη της, με οργή για τον Δία που επέτρεψε να συμβεί αυτό στη κόρη τους.
Η θλίψη της ήταν τέτοια που παραμέλησε το φυτικό της βασίλειο με αποτέλεσμα να αρχίσουν όλα τα φυτά να μαραίνονται.
Ο Ήλιος συμπόνεσε την δυστυχισμένη μάνα και της αποκάλυψε τι είχε συμβεί.
Αμέσως η Δήμητρα έτρεξε στο Δία και απαίτησε την επιστροφή της Περσεφόνης αλλιώς δεν θα φύτρωνε τίποτα πάνω στη γη.
Ο Πλούτωνας ξέροντας ότι όποιος φάει κάτι στο βασίλειό του θα δενόταν για πάντα μαζί του πρόσφερε στην Περσεφόνη να φάει ένα ρόδι.
Η Περσεφόνη έφαγε έξι ρόγες.
Ο Δίας βλέποντας τη δυστυχία των ανθρώπων από την οργή της Δήμητρας που απαιτούσε την επιστροφή της Περσεφόνης αλλά
ξέροντας και τους νόμους του κάτω κόσμου, βρήκε μια συμβιβαστική λύση.
Έξη μήνες θα ζούσε η Περσεφόνη στον κάτω κόσμο και έξη κοντά στην μητέρα της.
Έτσι κάθε φορά που η Περσεφόνη κατεβαίνει στον κάτω κόσμο, τα φύλα πέφτουν τα λουλούδια μαραίνονται όπως η ψυχή της Δήμητρας που χάνει την κόρη της.
Αντίθετα όταν η Περσεφόνη επιστρέφει η γη γιορτάζει ανθίζοντας με χρώματα και αρώματα.
Όλα πρασινίζουν για να προσφέρουν απλόχερα καρπούς στους ανθρώπους.
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Ψηφιδωτό στην Αμφίπολη (340 π.Χ.)
Λεπτομέρεια από Ρωμαϊκή σαρκοφάγο (2ος αιώνας μ.Χ.)
Αρχαιολογικό Μουσείο Βενετίας
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Βινσένζο ντε Ρόσι (1565)
Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο
Ο βιασμός της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Τζιαν Λορέντζο Μπερνίνι (1621-22)
Γκαλερί Μποργκέζε στη Ρώμη
Ρούμπενς (1636-38)
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Bartholomeus Eggers (1680)
Κάστρο Caputh κοντά στη Γερμανία
Φρανσουά Ζιραρντόν (1699)
Πάρκο στο Παλάτι Βερσαλλιών
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Φρανσουά Ζιραρντόν (1699)
Πάρκο στο Παλάτι Βερσαλλιών
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, λεπτομέρεια στη βάση
Φρανσουά Ζιραρντόν (1699)
Πάρκο στο Παλάτι Βερσαλλιών
Francois Flameng (1888)
Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Σιντριβάνι με θέμα την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Φρέντερικ Λέιτον (1891)
Είσοδος στο Ινστιτούτο Μεταλλίων στην Αγία Πετρούπολη
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Είσοδος στο Ινστιτούτο Μεταλλίων στην Αγία Πετρούπολη
Ανάκτορο Μιραμπέλ στο Σάλτσμπουργκ Αυστρίας
Εξοχική κατοικία Waddesdon Manor στην Αγγλία
Σιντριβάνι με θέμα την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα
Εξοχική κατοικία Waddesdon Manor στην Αγγλία
Η Αθηνά ήταν και σύμβολο της αιώνιας παρθενίας και ποτέ δεν σύναψε ερωτικό δεσμό.
Μια φορά ο Ήφαιστος την πολιορκούσε ξετρελαμένος από την ομορφιά της.
Κατάφερε να την αγκαλιάσει η θεά όμως τον απέκρουσε κακήν κακώς.
Η ορμή του Ηφαίστου όμως άφησε το σπέρμα του στο μηρό της Θεάς.
Η Θεά αηδίασε και με ένα κομμάτι μαλλί σκούπισε το σπέρμα από το πόδι της και το πέταξε στη γη.
Η Γαία όμως που δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο φρόντισε από το σπέρμα να γεννηθεί ο Εριχθόνιος,
ο οποίος έγινε βασιλιάς της Αθήνας.
Πιθανόν από το Ναό του Ηφαίστου στην Αθήνα (100-150 μ.Χ.)
Μουσείο Λούβρου
Πάρης Μπορτόνε (1555)
Μουσείο Τέχνης και Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κολούμπια στην πολιτεία Μιζούρι των Η.Π.Α.
Ρούμπενς (1616)
Μουσείο Λίχτενσταϊν στη Βιέννη
Ο Ποσειδώνας ήταν ο Θεός της υδάτων, κυρίως της θάλασσας αλλά και των λιμνών, των ποταμών και πηγών.
Η Νηρηίδα Αμφιτρίτη ήθελε αρχικά να μείνει παρθένα και για αυτό κρύφτηκε στα βάθη του ωκεανού.
Ο Ποσειδώνας που ήταν γοητευμένος με την Νηρηίδα Αμφιτρίτη έβαλε λυτούς και δεμένους να την βρουν και να του την φέρουν.
Ένα συγκεκριμένο δελφίνι κατάφερε να την βρει και να την πείσει να γίνει γυναίκα του.
Μία άλλη εκδοχή του μύθου θέλει να την άρπαξε ο Ποσειδώνας την ώρα ου χόρευε στη Νάξο.
Ποσειδώνας και Αμφιτρίτη
Γιαν Γκόσσαερτ (1516)
Κρατικά Μουσεία Βερολίνου
Σεμπαστιάνο Ρίτσι (1691-94)
Μουσείο Τίσεν-Μπορνεμίτσα στη Μαδρίτη
Γλυπτά Λαμπέρ-Σιγκισμπέρ Αντάμ (1736-40)
Σαντιάγο Χιλής
Η όμορφη Αμυμώνη ήταν μια από τις πενήντα. Δαναΐδες.
Mια ημέρα που έψαχνε για πηγή νότια του Άργους είδε έναν Σάτυρο να κοιμάται,
τον σημάδεψε με το τόξο της αλλά το βέλος καρφώθηκε δίπλα του ξυπνώντας τον.
Ο Σάτυρος προσπάθησε να την βιάσει, η Αμυμώνη άρχισε να κραυγάζει.
Δεν τον πέτυχε όμως και η τρίαινα καρφώθηκε στο βράχο.
Ο Σάτυρος άρχισε να τρέχει και η Αμυμώνη γλίτωσε τον βιασμό.
Από τον βράχο που καρφώθηκε η τρίαινα ξεπήδησαν γάργαρα πλούσια νερά.
Νερά της σημερινής Λέρνας κάτι πολύτιμο για το πολυδίψιον Άργος.
Ο Ποσειδώνας ερωτεύτηκε την Αμυμώνη η οποία ανταποκρίθηκε πλαγιάζοντας με τον Θεό.
Καρπός της συνεύρεσης ήταν ο Ναύπλιος ο οποίος ίδρυσε την ομώνυμη πόλη δίπλα στο Άργος.
Ερυθρόμορφος κρατήρας (460 π.Χ.)
Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη
Σαρλ Αντρέ βαν Λου (1757)
Μουσείο Λούβρου
Φρανσουά Μπουσέ (1764)
Εθνικό Μουσείο στις Βερσαλλίες
Ωγκυστέν Παζού (1761-70)
Μουσείο Λούβρου
Από χαρακτικό του Jean Claude Danzel (1737-1809) μετά Φρανσουά Μπουσέ
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη
Τα εξωσυζυγικά παραστρατήματα του πατέρα θεών και ανθρώπων Δία ήταν αμέτρητα.
Σκαρφιζόταν απίθανες μεταμφιέσεις για να σμίξει με Νύμφες και όμορφες θνητές.
Η Ευρώπη ήταν αδελφή του Κάδμου ιδρυτή της Θήβας και κόρη του Αγήνορα.
Μια ημέρα η Ευρώπη εκεί που έπαιζε με τις φιλενάδες της στην εξοχή και μάζευε λουλούδια,
την είδε ο Δίας και ξετρελάθηκε από τα βέλη του Θεού Έρωτα.
Μεταμορφώθηκε σε έναν όμορφο ταύρο και έκανε πως έβοσκε αμέριμνος, έχοντας κατά νου πως θα ξελογιάσει την Ευρώπη.
Εκείνη γοητευμένη από την ήρεμη δύναμη και την κορμοστασιά του, τον πλησίασε και άρχισε να τον χαϊδεύει
και εντελώς γοητευμένη δεν δίστασε να τον ιππεύσει νομίζοντας ότι έχει να κάνει με ένα άλογο.
Τότε ο μεταμορφωμένος Θεός άρχισε να τρέχει καλπάζοντας πάνω από στεριά και θάλασσα.
Η Ευρώπη έκλαιγε μα δεν μπορούσε να κάνει και τίποτα με την ορμή του ταύρου.
Έφτασαν στην Κρήτη.
Όταν πάτησαν τα πόδια τους στο νησί δεν υπήρχε ταύρος.
Ο Δίας πήρε από το χέρι την Ευρώπη που πλέον με τα μάτια χαμηλωμένα είχε καταλάβει και την οδήγησεστο Δικταίο Άντρο,
την σπηλιά στο οροπέδιο του Λασιθίου εκεί που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει.
Καρπός του έρωτα τους ήταν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς.
Παράσταση από Αττικό ερυθρόμορφο κρατήρα (480 π.Χ.)
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην πόλη Ταρκύνια Ιταλίας
Γιάκομπ Γιόρντενς (1615-16)
Πινακοθήκη Γκεμέλντε στο Βερολίνο
Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη
Ρέμπραντ (1632)
Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες
Σιμόν Βουέ (1640)
Μουσείο Τίσεν-Μπορνεμίτσα στη Μαδρίτη
Η αρπαγή της Ευρώπης
Φρανσουά Μπουσέ (1747)
Μουσείο Λούβρου
Αλληγορία της Ευρώπης
Γλυπτό του Πάτρικ ΜακΝτάουελ (1799-1870)
Χάιντ Παρκ στο Λονδίνο
Η Ευρώπη και ο Δίας ως ταύρος
Χανς Ερνί (1947)
Carl Milles (1875-1955)
Millesgarden στη Στοκχόλμη
Leon de Pas (1997)
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες
Oleg Osipoff (2004)
Η Ευρώπη και ο Δίας ως ταύρος
Νίκος και Παντελής Σωτηριάδης (2005)
Είσοδος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο
Η Ευρώπη, οι φιλενάδες της και ο Δίας ως ταύρος
Παλάτι του Βίρτσμπουργκ στη Γερμανία
Η αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία
Γλυπτό του Oscar Alvarino
Πόλη Πούντα ντελ Έστε στην Ουρουγουάη
Αρπαγή της Ευρώπης
Γλυπτό του Ι. Μπαρδή
Άλσος Περιστερίου
Ένας αντίστοιχος μύθος για την δημιουργία της Αλεξάνδρειας Αιγύπτου.
Ο Θεός της θάλασσας μεταμορφωμένος σε ταύρο και η νέα που συμβολίζει την Αλεξάνδρεια.
Το γλυπτό είναι μπροστά στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Γλυπτό του Fathi Mahmoud (1968)
Λεπτομέρεια
Στο κάμπο του Άργους ζούσε μια όμορφη βασιλοπούλα η Δανάη.
Ο βασιλιάς πατέρας της Ακρίσιος έλαβε ένα χρησμό από το μαντείο που έλεγε ότι αυτός που θα τον διαδεχτεί
στο θρόνο αφού τον σκοτώσει, θα είναι ο εγγονός του ο οποίος θα είναι ένας λαμπρός βασιλιάς.
Διέταξε να φυλακίσουν την μοναχοκόρη του Δανάη με τη τροφό της για να μην τεκνοποιήσει ποτέ.
Ο Δίας ξετρελαμένος από την ομορφιά της Δανάης μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και κατάφερε να βρεθεί με τη Δανάη.
Καρπός της συνεύρεσης ήταν ο Περσέας.
Παράσταση από Βοιωτικό κρατήρα (450-420 π.Χ.)
Μουσείο Λούβρου
Γιαν Γκόσσαερτ (1527)
Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου
Τιτσιάνο Τιτσιάνο (~1560)
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη
Γιοάχιμ Γιούτεβελ (1595-1605)
Μουσείο Λούβρου
Δανάη και χρυσή βροχή
Ρούμπενς (1616-18)
Μουσείο Ringling στην πόλη Σεϊρασότα Φλόριντας των Ξ.Π.Α.
Τιέπολο (1736)
Πανεπιστήμιο Ιστορίας της Τέχνης στη Στοκχόλμη
Γκούσταφ Κλιμτ (1907-08)
Μουσείο Λέοπολντ στη Βιέννη
Η Δανάη και το ντους με τη χρυσή βροχή
Leon Francois Comerre (1908)
Gerhard Henning (1928)
Κήπος στην Κοπεγχάγη
Ο ακατανίκητος πόθος του τον οδήγησε στην Αφροδίτη η οποία και πρόθυμα τον βοήθησε.
Μεταμορφώθηκε ο Δίας σε έναν όμορφο κύκνο και η Αφροδίτη σε έναν μεγάλο αετό που κυνηγούσε να κατασπαράξει τον δυστυχή κύκνο.
Ο κυνηγημένος κύκνος ζήτησε προστασία στην αγκαλιά της Λήδας.
Η Λήδα τρυφερά αγκάλιασε τον κύκνο για να τον προστατεύσει.
Μετά από 9 μήνες ο Κύκνος γέννησε δυο αυγά,
από το ένα βγήκε ο Πολυδεύκης και η ωραία Ελένη και από το άλλο ο Κάστωρ και η Κλυταιμνήστρα.
Ρωμαϊκό αντίγραφο από Ελληνικό πρωτότυπο του 1ου αιώνα π.Χ.
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Βενετίας
Μαρμάρινο ανάγλυφο από το Άργος (50-100 μ.Χ.)
Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο
Αντίγραφο από Λεονάρντο ντα Βίντσι (1510-15)
Πινακοθήκη Μποργκέζε στη Ρώμη
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Αντίγραφο από χαμένο πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου (1553-60)
Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Michele Tosini (1565)
Πινακοθήκη Μποργκέζε στη Ρώμη
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Πάολο Βερονέζε (1585)
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος μετά Μιχαήλ Άγγελο
Μπαρτολομέο Αμανάτι (1511-1592)
Μουσείο Μπαρτζέλο στη Φλωρεντία
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Joseph Werner (1682)
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Αντουάν Κουαπέλ (1661-1722)
Κάστρο Μπρόντι στη Σκωτία
Λήδα και Δίας ως Κύκνος
Φρανσουά Μπουσέ (1740)
Ιδιωτική συλλογή
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Auguste Clesinger (1864)
Μουσείο Πικαρδίας στη Γαλλία
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Vittorio Caradossi (1874)
Λήδα και ο Δίας ως Κύκνος
Jules Desbois (1892-94)
Μουσείο Jules Desbois στη Γαλλία
Λήδα και Δίας ως Κύκνος
Maurice Ferrary (1898)
Πινακοθήκη Lady Lrver στο Λίβερπουλ
Λήδα και Δίας ως Κύκνος
Ζεφ Λαμπώ (1852-1908)
Λήδα
Νταλί (1949)
Λήδα και Δίας ως Κύκνος
Μουσείο στην πόλη Γκουαλιόρ Ινδίας
Παλαιό Δημαρχείο στην πόλη Φουντσάλ Μαδέρας
Κήπος στην πόλη Λούντβιχσχαφεν Γερμανίας
Η νύμφη Καλλιστώ συνόδευε την Θεά Άρτεμη.
Η Θεά Άρτεμις ήθελε όλες οι Νύμφες που την συνόδευαν να είναι παρθένες.
Ο Δίας είδε την Καλλιστώ και για να την ξεγέλασε μεταμορφώθηκε ως Θεά Άρτεμις.
Μετά λίγους μήνες η εγκυμοσύνη της δεν κρυβόταν από τις υπόλοιπες νύμφες και την Θεά.
Εξοργισμένη η Άρτεμις την έδιωξε από κοντά της.
Ο Δίας μεταμορφωμένος σε Θεά Άρτεμη και η Καλλιστώ
Federico Cervelli (1625-1700)
Εθνικό Μουσείο Πολωνίας στη Βαρσοβία
Ο Δίας μεταμορφωμένος σε Θεά Άρτεμη και η Καλλιστώ
Φρανσουά Μπουσέ (1744)
Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα
Ο Δίας μεταμορφωμένος σε Θεά Άρτεμη και η Καλλιστώ
Φρανσουά Μπουσέ (1759)
Μουσείο Τέχνης Nelson Atkins στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι
Ο Δίας μεταμορφωμένος σε Θεά Άρτεμη και η Καλλιστώ
Φρανσουά Μπουσέ (1763)
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη
Η όμορφη Ιώ ήταν κόρη του βασιλιά του Άργους Ίασου, απόγονου του Ίναχου.
Ο μπερμπάντης Δίας δεν αντιστάθηκε στην ομορφιά της βασιλοπούλας και σύναψε ερωτική σχέση μαζί της,
Ο Δίας ξέροντας ότι η απατημένη σύζυγός του Ήρα θα κατέτρεχε την Ιώ, την μεταμόρφωσε σε αγελάδα για να την προστατέψει από την οργή της.
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη
Giovanni Ambrogio Figino (1599)
Πινακοθήκη Malaspina στην Παβία Ιταλίας
Πίτερ Λάστμαν (1618)
Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο
Johannes Jansz. van Bronckhorst (1655-56)
Κεντρικό Μουσείο στην Ουτρέχτη Ολλανδίας
Φρανσουά Γκασπάρ Αντάμ (1754)
Πάρκο Σανσουσί στο Πότσνταμ Γερμανίας
Η Σεμέλη ήταν μια όμορφη βασιλοπούλα κόρη του Κάδμου, ιδρυτή και βασιλιά της Θήβας.
Μεταμορφώθηκε στην τροφό της Σεμέλης και την έπεισε να ζητήσει από τον εραστή της
να εμφανιστεί την επόμενη φορά που βρίσκονταν μαζί με την κανονική θεϊκή του μορφή.
Όταν εμφανίστηκε ο Δίας με την θεϊκή εκτυφλωτική του μορφή και τους κεραυνούς η Σεμέλη έγινε παρανάλωμα του πυρός.
Πρόλαβε ο Δίας και πήρε από την κοιλιά της τον καρπό του έρωτά τους, τον Διόνυσο και τον έραψε στον μηρό του.
Ήρθε η ώρα και γεννήθηκε ο Διόνυσος, φρόντισε να ελευθερώσει την μητέρα του και
να την ανεβάσει στον Όλυμπο όπου πήρε την θέση της μεταξύ των άλλων Θεών με το όνομα Θυώνη.
Ζακ Μπλανσάρ (1632)
Μουσείο Τέχνης στο Ντάλας του Τέξας
Πάολο Παγκάνι (1693)
Πινακοθήκη στην πόλη Μπρνο Τσεχίας
Δίας και Σεμέλη
Σεμπαστιάνο Ρίτσι (1695)
Πινακοθήκη Ουφίτσι στη Φλωρεντία
Γιαν-Εράσμους Κουελλίνους ΙΙ (1634-1715)
Εγχάρακτη εικονογράφηση του Μπερνάρ Πικάρ (1731)
Ο Γανυμήδης ήταν ένα πανέμορφο πριγκιπόπουλο γιός του βασιλιά της Τροίας Τρωός.
Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε αετό και τον άρπαξε.
Τον ανέβασε στον Όλυμπο, τον έκανε αθάνατο και έγινε ο οινοχόος των Θεών.
Υπάρχουν και άλλες εκδοχές για τον μύθο.
Αττική ερυθρόμορφος κύλικα (460-450 π.Χ.)
Αρχαιολογικό Μουσείο στη Φεράρα Ιταλίας
Μαρμάρινο Ρωμαϊκό αντίγραφο από πρωτότυπο του Λεωχάρη (375 π.Χ.)
Μουσεία Βατικανού
Η αρπαγή του Γανυμήδη από τον Δία ως αετό
Μιχαήλ Άγγελος (1553)
Μουσείο Τέχνης Φογκ του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη
Η αρπαγή του Γανυμήδη
Ρούμπενς (1611-12)
Μουσείο-Παλάτι Schwarzenberg στη Βιέννη
Η αρπαγή του Γανυμήδη
Ρέμπραντ (1635)
Κρατικές Συλλογές Δρέσδης
Η αρπαγή του Γανυμήδη από τον Δία ως αετό
Τσιρόλαμο ντα Κάρπι (1643-44)
Πινακοθήκη Παλαιών Δασκάλων στη Δρέσδη
Η αρπαγή του Γανυμήδη από τον Δία
Eustache Le Sueur (1646-47)
Μουσείο Λούβρου
Γανυμήδης
Pierre Laviron (1650-1685)
Κήπος στο Παλάτι Βερσαλλιών
Γανυμήδη και Δίας ως αετός
Λίμνη στη Ζυρίχη Ελβετίας
Η Αλκμήνη ήταν βασιλοπούλα κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα και εγγονή του Περσέα.
Παντρεύτηκε τον Αμφιτρύωνα βασιλιά της Τύρινθας ο οποίος έγινε και βασιλιάς των Μυκηνών μετά το γάμο.
Ο Δίας ερωτεύτηκε την Αλκμήνη και όταν ο Αμφιτρύων απουσίαζε σε μια εκστρατεία, ο Δίας πήρε την μορφή του, παραπλάνησε την Αλκμήνη και κοιμήθηκε μαζί της.
Καρπός της συνεύρεσης ήταν ο Ηρακλής ο οποίος από μωρό στην κούνια εξέπληξε τους πάντες πνίγοντας δυο φίδια.
Η Αλκμήνη στο βωμό με τον Αμφιτρύωνα να ετοιμάζεται να την κάψει ζωντανή όταν έμαθε ότι τον απάτησε με τον Δία.
Στο κέντρο ό Δίας ως αετός σπεύδει να σώσει την Αλκμήνη.
Ερυθρόμορφος καλυκωτός κρατήρας (340-330 π.Χ.)
Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστόνης
Ο Ηρακλής παιδί στραγγαλίζει δυο φίδια
Πομπηία, τοιχογραφία στην οικία Vettii (60-79 m.X.)
Αλκμήνη και ο Δίας με μορφή Αμφιτρύων
Εκτύπωση από χαρακτικό του Nicolas Tardieu μετά από έργο του Περίνο ντελ Βάγκα (1501-1547)
Βρετανικό Μουσείο
Σκηνή από τα παιδικά χρόνια του Ηρακλή
Αποδίδεται στον Μπερναρντίνο Μάι (1612-1676)
Ο Ηρακλής βρέφος στραγγαλίζει δυο φίδια στην κούνια του
Τζόσουα Ρέινολντς (1788)
Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη
Η Νιόβη του Φορωνέα ήταν κόρη του γενάρχη και βασιλιά του Άργους Φορωνέα, είναι η πρώτη θνητή που ενώθηκε ο Δίας.
Καρπός της συνεύρεσής τους ήταν ο Άργος και τον Πελασγός
