Η Φρύνη ήταν μια πανέμορφη εταίρα που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα.
Γεννήθηκε το 371 ή το 365 π.Χ. στις Θεσπιές Βοιωτίας, το κανονικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη.
Πατέρας της ήταν ο φτωχός Επικλής ο οποίος μάζευε και πουλούσε κάπαρη για να βγάλει τα προς το ζην.
Η νεαρή Μνησαρέτη αποφάσισε να βρει καλλίτερη τύχη μετακομίζοντας στην Αθήνα.
Αρχικά φθάνοντας στην Αθήνα εργάστηκε σαν αυλήτρια.
Η απαράμιλλη ομορφιά και η εξυπνάδα της σύντομα την οδήγησε στα σπουδαιότερα συμπόσια της πόλης,
κάτι που την έφερε κοντά σε σημαντικούς άνδρες της εποχής.
Όταν αποφάσισε να γίνει εταίρα άλλαξε το όνομά της σε Φρύνη.
Αν και δεν συνήθιζε να εμφανίζεται γυμνή δημόσια, σε εορτασμό προς τιμήν του Ποσειδώνα στην Ελευσίνα,
έβγαλε τα ρούχα της, έλυσε τα μαλλιά της και γυμνή μπήκε στη θάλασσα.
Έκθαμβος ο ζωγράφος Απελλής την χρησιμοποίησε σαν μοντέλο στο έργο του "Αφροδίτη Αναδυόμενη".
Κεντρικό τμήμα στο Ημικύκλιο Καλλών Τεχνών στο Αμφιθέατρο Σχολής Καλών Τεχνών Παρισιού
Στο κέντρο ο Απελλής, δεξιά του ο Ικτίνος και αριστερά του ο Φειδίας
Ημικύκλιο Καλλών Τεχνών στο Αμφιθέατρο Σχολής Καλών Τεχνών Παρισιού
Η Φρύνη στα Ποσειδώνια Ελευσίνας
Χένρικ Σιεμιράνσκι (1889)
Μουσείο Αγίας Πετρούπολης
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Υπήρξε μούσα και μοντέλο του γλύπτη Πραξιτέλη εραστή και αγαπημένου της επί μακρόν.
Ο Πραξιτέλης δημιούργησε με μοντέλο τη Φρύνη, την "Αφροδίτη της Κνίδου" που τοποθετήθηκε στο ναό της Αφροδίτης στη Κνίδο,
ένα μαρμάρινο του Έρωτα, δωρεά στο ναό της γενέτειράς της τις Θεσπιές και
ένα χρυσό άγαλμά της, δώρο των Αθηναίων που στους Δελφούς που έγραφε "Φρύνη, κόρη του Επικλή από τις Θεσπιές".
Αφροδίτη της Κνίδου
Ρωμαϊκό αντίγραφο (1ος αιώνας μ.Χ.) από πρωτότυπο του Πραξιτέλη (350-340 π.Χ.)
Γλυπτοθήκη Μονάχου
Αφροδίτη της Κνίδου
Ρωμαϊκό αντίγραφο από πρωτότυπο του Πραξιτέλη (350-340 π.Χ.)
Αφροδίτη της Κνίδου
Ρωμαϊκό αντίγραφο από πρωτότυπο του Πραξιτέλη (350-340 π.Χ.)
Αρχαιολογικό Μουσείο - Παλάτσο Αλτέμπς στη Ρώμη
Αφροδίτη της Κνίδου
Ρωμαϊκό αντίγραφο από πρωτότυπο του Πραξιτέλη (350-340 π.Χ.)
Αρχαιολογικό Μουσείο - Παλάτσο Αλτέμπς στη Ρώμη
Ευρέθη στο Αϊδίνι Μικράς Ασίας
Μουσείο Λούβρου
Αγγέλικα Κάουφμαν (1794)
Μουσείο Σχολής Σχεδίου Ρόουντ Άιλαντ των Η.Π.Α.
Ανάγλυφο του Percival Ball (1845-1900)
Πινακοθήκη Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϋ
Πελάτες της ήταν οι πλουσιότεροι Αθηναίοι κάτι που την έκανε πάμπλουτη.
Κανόνιζε κατά βούληση την τιμή της συνεύρεσης και κανένας ποτέ δεν έλεγε όχι στο τίμημα μπροστά στην ομορφιά της.
Ο κωμικός ποιητής Μάχων έλεγε ότι η τιμή της ήταν μια μνα για μία νύχτα.
Προσέφερε όμως τον εαυτό της δωρεάν εάν θαύμαζε αυτόν που την πλησίαζε, όπως ο Διογένης ο Σινωπέας.
Ένας παλιός εραστής της ο Ευθίας την κατηγόρησε ότι διαφθείρει τις νέες προβάλλοντας μια ξένη θεότητα.
Την υπεράσπισή της ανέλαβε ο ρήτορας Υπερείδης ο οποίος είχε σχέση μαζί της.
Οι δικαστές δυσκολεύονταν να πιστέψουν για την αθωότητα της.
Βλέποντας αυτό ο Υπερείδης τράβηξε τα ρούχα της, δείχνοντας το γυμνό της σώμα.
Οι δικαστές την αθώωσαν πανηγυρικά θεωρώντας ότι η ομορφιά της σήμαινε ότι είχε την εύνοια των Θεών.
Η Φρύνη στον Άριο Πάγο
Ζαν Λεόν Ζερόμ (1861)
Μουσείο Τέχνης Αμβούργου
Λεπτομέρεια
Λεπτομέρεια
Η Φρύνη στον Άριο Πάγο
Ευρωπαϊκή Σχολή (19ος αιώνας)
Η Φρύνη
Jose Frappa (1904)
Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι
Λεπτομέρεια
Η Φρύνη μπροστά στους κριτές της
Pierre-Etienne Daniel Compagne (1851-1914)
Η Φρύνη μπροστά στους κριτές της
Pierre-Etienne Daniel Compagne (1851-1914)
Η Φρύνη στον Άριο Πάγο
Albert Walter Wein (1948)
Βοτανικός Κήπος στη Νότια Καρολίνα
Ο Καλλίστρατος υποστηρίζει ότι ήταν τόσο πλούσια που προσφέρθηκε να χτίσει τα τείχη της Θήβας μετά την καταστροφή τους από τον Αλέξανδρο το 336 π.Χ.
Έθεσε έναν όρο, να τοποθετηθεί επιγραφή που θα έγραφε, "Καταστράφηκαν από τον Αλέξανδρο, επισκευάστηκαν από την Φρύνη την Εταίρα".
Οι αξιωματούχοι της πόλης δεν δέχτηκαν γιατί αυτό θα εξόργιζε τον Αλέξανδρο.
Πέθανε στην Αθήνα το 310 π.Χ.
Η Φρύνη σαγηνεύει τον φιλόσοφο Ξενοκράτη
Σαλβατόρ Ρόζα (1662)
Η Φρύνη σαγηνεύει τον φιλόσοφο Ξενοκράτη
Αγγέλικα Κάουφμαν (1794)
Η Φρύνη βγαίνει από το μπάνιο
Josheph Chinard (1756-1813)
Μουσείο Λούβρου
Τερακότα
Η Φρύνη βγαίνει από το μπάνιο
Josheph Chinard (1756-1813)
Μουσείο Λούβρου
Τερακότα
Φρύνη
Ζαν-Ζακ Πραντιέ (1845)
Μουσείο Γκρενόμπλ Γαλλίας
Φρύνη
Ζαν-Ζακ Πραντιέ (1845)
Μουσείο Γκρενόμπλ Γαλλίας
Φρύνη
Ζαν-Ζακ Πραντιέ (1845)
Μουσείο Λούβρου
Φρύνη
Γκούσταβ Μπουλάνγκερ (1850)
Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ
Φρύνη
Elias Robert (1855)
Μουσείο Λούβρου
Φρύνη
Francesco Barzaghi (1872)
Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης στο Μιλάνο
Φρύνη
Francesco Barzaghi (1872)
Φρύνη
Μετά Francesco Barzaghi
Πίσω όψη
Λεπτομέρεια
Φρύνη
Ferdinand Lepcke (1866-1909)
Φρύνη
Ferdinand Lepcke (1866-1909)
Βερολίνο
Φρύνη
Ferdinand Lepcke (1866-1909)
Βερολίνο
Φρύνη
Ferdinand Lepcke (1866-1909)
Πάρκο στην πόλη Κόμπουργκ Γερμανίας
Αντόνιο Παρέιρας (1909)
Φρύνη
Fritz Heinemann (1864-1932)
Αχίλλειο στην Κέρκυρα
Φρύνη
Fritz Heinemann (1864-1932)
Αχίλλειο στην Κέρκυρα
Φρύνη
Ercola Rosa (1846-1893)
Emil Fuchs (1921)
Χαλκός
Φρύνη
Ernst Seger (1868-1939)
Βρότσλαβ Πολωνίας
Φρύνη μετά Ernst Seger
Φρύνη
Ανώνυμο - Γαλλία
Μουσείο Ουόλτερς στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ
Ουίλλιαμ Τέρνερ (1838)
Εθνική Βρετανική Πινακοθήκη ΤΑΤΕ
Φρύνη
Ferdinand Lepcke (1866-1909)
Βερολίνο
Η Φρύνη μπροστά στους δικαστές
Φρύνη
Κίεβο
Φρύνη
Εικονογράφηση
George Barbier (1912)
Η Φρύνη στον Άριο Πάγο
Σχέδιο του Jean-Baptiste Henri Deshays (1729-1765)
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη
Η Φρύνη σαγηνεύει τον φιλόσοφο Ξενοκράτη μετά Σαλβατόρ Ρόζα
Χαρακτικό του Simon Ravenet (1770)
Ξενοκράτης και Φρύνη
Carl Russ (1811)
Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσιγκτον D.C.
Ξενοκράτης και Φρύνη
Carl Russ (1811)
Βρετανικό Μουσείο
Ζακ-Λουί Νταβίντ (1816-20)
Σχέδιο για Φρύνη
Γκούσταβ Μπουλάνγκερ (1850)
Theodore Hannon (1913)
Dan Smith (1927)
Η Φρύνη στο δικαστήριο του Σικάγο
Πολιτική γελοιογραφία του Bernhard Gillam για το περιοδικό Puck (1884)
Δείχνει τον υπουργό των Η.Π.Α. James G. Blaine καλυμμένο με σκάνδαλα
Βιβλιοθήκη Κογκρέσου
Γελοιογραφία του Udo J. Keppler για το περιοδικό Puck (1908)
Βιβλιοθήκη Κογκρέσου
